Դարձի, ապաշխարության և ապաշխարության

Ապաշխարություն նշանակում է ՝ հեռանալ մեղքից, դիմել Աստծուն:

Փոխակերպումը, ապաշխարությունը, ապաշխարությունը (նաև թարգմանվում է որպես «ապաշխարություն») ողորմած Աստծո հանդեպ վերաբերմունքի փոփոխություն է, որը առաջացել է Սուրբ Հոգու կողմից և արմատավորված Աստծո Խոսքում: Ապաշխարությունը ներառում է սեփական մեղքի գիտակցումը և Հիսուս Քրիստոսի հավատքով սրբագործված նոր կյանքին ուղեկցելը: Ապաշխարել նշանակում է ապաշխարել և ապաշխարել:


 Աստվածաշնչի թարգմանություն «Լյութեր 2017»

 

«Սամուելն ասաց Իսրայելի ամբողջ տանը. «Եթե ուզում եք ձեր ամբողջ սրտով դառնալ դեպի Տերը, հեռացրեք ձեզանից օտար աստվածներին ու ճյուղերին, ձեր սիրտը դարձրեք դեպի Տերը և միայնակ ծառայեք նրան, և նա կփրկի ձեզ։ Փղշտացիների ձեռքից» (1. Samuel 7,3).


«Ես ջնջում եմ քո անօրինությունները ամպի պես, և քո մեղքերը ՝ որպես մառախուղ: Դիմի՛ր ինձ, որովհետև ես քեզ կփրկեմ »: (Եսայիա 44.22):


«Դարձեք դեպի ինձ, և դուք կփրկվեք, ամբողջ աշխարհի ծայրերը. որովհետև ես Աստված եմ և ուրիշ ոչ ոք» (Եսայի 45.22):


«Փնտրեք Տիրոջը, քանի դեռ նա պետք է գտնվի. Կանչիր նրան, քանի դեռ նա մոտ է» (Եսայիա 55.6):


«Վերադարձեք, հավատուրաց զավակներ, և ես կբուժեմ ձեզ ձեր անհնազանդությունից. Ահա, մենք գալիս ենք ձեզ մոտ. որովհետև դու ես մեր Տեր Աստվածը» (Երեմիա 3,22).


«Ես նրանց սիրտ կտամ, որ ճանաչեն ինձ, որ ես եմ Տերը. Եվ նրանք կլինեն իմ ժողովուրդը, և ես կլինեմ նրանց Աստվածը. որովհետև նրանք իրենց ամբողջ սրտով ինձ կդարձնեն» (Երեմիա 24,7).


«Լսեցի Եփրեմի ողբը. Դու ինձ խրատեցիր, և ես խրատվեցի դեռ չընտելացած մատղաշ ցլի պես։ դարձի տուր ինձ, և ես դարձի կգամ. քանզի դու, Տե՛ր, իմ Աստվածն ես: Իմ դարձից հետո ես ապաշխարեցի, և երբ ուշքի եկա, ծեծեցի կուրծքս։ Ես ամաչում եմ և կարմիր ամաչում կանգնած; քանզի ես կրում եմ իմ երիտասարդության ամոթը: Մի՞թե Եփրեմը իմ սիրելի որդին և իմ սիրելի զավակը չէ։ Որովհետև որքան էլ հաճախակի սպառնամ նրան, ես պետք է հիշեմ նրան. դրա համար իմ սիրտը կոտրվում է, որ ես պետք է գթամ նրան, ասում է Տերը» (Երեմիա 31,18-20):


«Հիշիր, Տեր, ինչպես ենք մենք անցնում. նայե՛ք և տեսե՛ք մեր խայտառակությունը»։ (Ողբ 5,21).


«Եվ Տիրոջ խոսքը եղավ ինձ, բայց եթե ամբարիշտը ետ դառնա իր գործած բոլոր մեղքերից և պահի իմ բոլոր կանոնները և գործի արդարություն և արդարություն, նա կապրի և չի մեռնի։ Նրա գործած բոլոր հանցանքները չեն հիշվի, այլ նա կապրի իր գործած արդարության շնորհիվ։ «Ի՞նչ եք կարծում, ես ամբարիշտների մահով եմ ուրախանում, ասում է Տեր Եհովան, և ոչ թե նրանով, որ նա շրջվի իր ճանապարհներից և ապրի»։ (Եզեկիել 18,1 և 21-23):


«Ուստի ես ձեզ դատելու եմ, ով Իսրայելի տուն, ամեն մեկին ըստ իր ճանապարհի, ասում է Տեր Աստված։ Ապաշխարե՛ք և հեռացե՛ք ձեր բոլոր հանցանքներից, որպեսզի դրանց միջոցով մեղքի մեջ չընկնեք: Հեռացրո՛ւ ձեզնից ձեր գործած բոլոր օրինազանցությունները և դարձրեք ձեզ նոր սիրտ և նոր ոգի։ Ինչո՞ւ եք ուզում մեռնել, ո՛վ Իսրայելի տուն։ Որովհետև ես չեմ հաճոյանում այն ​​մարդու մահը, ով պետք է մեռնի, ասում է Տեր Աստված։ Ուստի դարձի եկեք և կապրեք» (Եզեկիել 18,30-32):


«Ասա նրանց. «Կենդանի եմ ես, ասում է Տեր Աստված, ես չեմ հաճոյանում ամբարիշտների մահից, այլ այն, որ ամբարիշտը շրջվի իր ճանապարհից և ապրի. Ուրեմն հիմա դարձի՛ր քո չար ճանապարհներից։ Ինչո՞ւ ես ուզում մեռնել, ո՛վ Իսրայելի տուն»։ (Եզեկիել 33,11).


«Դու կվերադառնաս քո աստծո հետ. Ամուր բռնիր սիրուց և արդարությունից և միշտ հույսդ դրիր քո Աստծո վրա»: (Ովսէէ 12,7).


«Նույնիսկ հիմա, ասում է Տերը, վերադարձեք ինձ մոտ ձեր ամբողջ սրտով, ծոմապահությամբ, լացով և սգով»: (Ջոել 2,12).


«Բայց ասա նրանց. «Այսպես է ասում Զորքերի Տերը. «Դարձե՛ք դեպի ինձ, ասում է Զորաց Տերը, և ես ձեզ մոտ կվերադառնամ», ասում է Զորքերի Տերը» (Զաքարիա)։ 1,3).


Հովհաննես Մկրտիչը
«Այն ժամանակ Հովհաննես Մկրտիչը եկավ, քարոզեց Հրեաստանի անապատում և ասաց. «Ապաշխարե՛ք, որովհետև երկնքի արքայությունը մոտեցել է. Որովհետև դրա մասին է Եսայիա մարգարեն խոսեց և ասաց (Եսայիա 40,3). Իսկ նա՝ Ջոնը, հագել էր ուղտի մազից զգեստ, իսկ մեջքին՝ կաշվե գոտի. բայց նրա կերակուրը մորեխ ու վայրի մեղր էր։ Եվ Երուսաղեմը, ամբողջ Հրեաստանը և Հորդանանի ամբողջ երկիրը դուրս եկան նրա մոտ, և նրանից մկրտվեցին Հորդանանում և խոստովանեցին իրենց մեղքերը: Երբ նա տեսավ բազմաթիվ փարիսեցիների և սադուկեցիների, որոնք գալիս էին իր մկրտության համար, ասաց նրանց. Ահա, ապաշխարության արդար պտուղ բերեք: Պարզապես մի մտածեք, որ դուք կարող եք ինքներդ ձեզ ասել՝ մենք Աբրահամին ունենք մեր հայրը։ Որովհետև ասում եմ ձեզ, որ Աստված կարող է այս քարերից զավակներ բարձրացնել Աբրահամի համար: Կացինը արդեն դրված է ծառերի արմատներին։ Ուրեմն՝ ամեն ծառ, որը լավ պտուղ չի տալիս, կտրվում է և կրակի մեջ է գցվում։ Ես մկրտում եմ ձեզ ջրով ապաշխարության համար. բայց նա, ով գալիս է ինձանից, ինձնից հզոր է, և ես արժանի չեմ նրա կոշիկները կրելու. նա ձեզ կմկրտի Սուրբ Հոգով և կրակով: Նա իր ձեռքում ունի բահը, և ցորենը կբաժանի հարդից և իր ցորենը կհավաքի գոմի մեջ. բայց հարդը պիտի այրի անշէջ կրակով» (Մատթ 3,1-12):


«Հիսուսն ասաց.8,3).


«Ուրեմն Հովհաննեսը անապատում էր, մկրտում և քարոզում էր ապաշխարության մկրտությունը՝ մեղքերի թողության համար» (Մարկ. 1,4).


«Հովհաննեսին հանձնելուց հետո Հիսուսը եկավ Գալիլեա և քարոզեց Աստծո ավետարանը՝ ասելով. Ապաշխարե՛ք և հավատացեք ավետարանին»։ (Նշագծել 1,14-15):


«Իսրայելացիներից շատերին նա կդարձնի դեպի Տերը՝ իրենց Աստվածը» (Ղուկ 1,16).


«Ես չեմ եկել արդարներին կանչելու, այլ մեղավորներին ապաշխարության կանչելու» (Ղուկ. 5,32).


«Ասում եմ ձեզ, որ երկնքում ավելի շատ ուրախություն կլինի մեկ մեղավորի համար, որն ապաշխարում է, քան իննսունինը արդարների համար, ովքեր ապաշխարության կարիք չունեն» (Ղուկաս 1):5,7).


«Ուրեմն ասում եմ ձեզ, որ Աստծո հրեշտակների առաջ ուրախություն կա մեղավորի համար, ով ապաշխարում է» (Ղուկաս 1):5,10).


Անառակ որդու մասին
«Հիսուսն ասաց. «Մի մարդ երկու որդի ուներ. Նրանցից կրտսերը հորն ասաց. Եվ նա բաժանեց Ամբակումն ու ունեցվածքը նրանց մեջ։ Եվ դրանից շատ չանցած՝ կրտսեր որդին հավաքեց ամեն ինչ և գնաց հեռավոր երկիր. և այնտեղ նա ծախսեց իր ժառանգությունը շռայլներով: Բայց երբ նա սպառեց ամեն ինչ, այդ երկրում մեծ սով եղավ, և նա սկսեց սոված մնալ և գնաց ու կախվեց այդ երկրի մի քաղաքացու հետ. նա ուղարկեց նրան իր արտը՝ խոզերին արածեցնելու։ Եվ նա ուզում էր լցնել իր որովայնը խոզերի կերած պատյաններով. և ոչ ոք նրանց չտվեց նրան: Հետո ինքն իր մեջ մտավ ու ասաց. «Հայրս քանի՞ վարձու մարդ ունի, որոնք առատ հաց ունեն, և ահա ես սովից մեռնում եմ»։ Ես վեր կենամ, կգնամ հորս մոտ և կասեմ նրան. Հա՛յր, ես մեղանչեցի երկնքի դեմ և քո առաջ։ Ես այլևս արժանի չեմ քո որդի կոչվելու. դարձրու ինձ քո օրավարձից մեկի նման: Եվ նա վեր կացավ և եկավ իր հոր մոտ։ Բայց մինչ նա դեռ շատ հեռու էր, հայրը տեսավ նրան և խղճաց, վազեց, թեւերը գցեց վզին և համբուրեց։ Բայց որդին ասաց նրան. Հա՛յր, ես մեղանչեցի երկնքի դեմ և քո առաջ. Ես այլևս արժանի չեմ քո որդի կոչվելու։ Հայրն ասաց իր ծառաներին. «Շուտով բերեք ամենալավ պատմուճանը և հագցրեք այն, մատանի դրեք նրա ձեռքին և կոշիկները նրա ոտքերին, բերեք պարարտ հորթը և մորթեք։ եկեք ուտենք և ուրախանանք։ Որովհետև սա իմ որդին մեռած էր և վերակենդանացավ. նա կորել է և գտնվել է։ Եվ նրանք սկսեցին ուրախանալ։ Բայց ավագ որդին դաշտում էր։ Եվ երբ նա մոտեցավ տանը, լսեց երգ ու պար, կանչեց ծառաներից մեկին և հարցրեց, թե դա ինչ է։ Բայց նա ասաց նրան. «Քո եղբայրը եկել է, և քո հայրը մորթել է պարարտ հորթին, որովհետև նրան առողջացրել է»։ Հետո նա բարկացավ և չմտավ ներս։ Ուստի հայրը դուրս եկավ և աղաչեց նրան։ Բայց նա պատասխանեց և ասաց իր հորը. 30 Երբ եկավ քո այս որդին, որը վատնում էր քո Ամբակումն ու ունեցվածքը պոռնիկների վրա, դու նրա համար մորթեցիր պարարտ հորթին։ Բայց նա ասաց նրան. Բայց դուք պետք է լինեք կենսուրախ և ուրախ. որովհետև քո այս եղբայրը մեռած էր և կենդանացավ, կորած էր և գտնվեց» (Ղուկաս 15,11-32):


Փարիսեցին և հարկահավաքը
«Այժմ նա ասաց այս առակը ոմանց հետ, ովքեր համոզվել էին, որ իրենք արդար են և արդար, իսկ մյուսներին արհամարհում էին. երկու մարդ գնացին տաճար՝ աղոթելու, մեկը փարիսեցի, իսկ մյուսը՝ մաքսավոր։ Փարիսեցին կանգնեց և աղոթեց ինքն իրեն այսպես. «Շնորհակալ եմ քեզ, Աստված, որ նման չեմ ուրիշներին, ավազակներին, անարդարներին, շնացողներին և նույնիսկ այս մաքսավորին»: Ես շաբաթը երկու անգամ ծոմ եմ պահում և տասանորդ եմ տալիս այն ամենի, ինչ ուտում եմ: Մաքսավորը, սակայն, հեռու կանգնեց և աչք էլ չբարձրացրեց դեպի երկինք, այլ կուրծքը ծեծելով ասաց. Ասում եմ ձեզ՝ սա արդարացած իջավ իր տուն, ոչ թե նա։ Որովհետև ով բարձրացնում է իրեն, կխոնարհվի. և ով խոնարհեցնում է իր անձը, կբարձրանա» (Ղուկաս 18,9-14):


Acաքեոս
«Եվ նա գնաց Երիքով և անցավ միջով. Եվ ահա Զաքեոս անունով մի մարդ կար, որը մաքսավորների պետն էր և հարուստ։ Եվ նա ուզում էր տեսնել Հիսուսին, թե ով է նա, և չկարողացավ բազմության պատճառով. քանզի նա փոքր հասակով էր: Նա վազեց առաջ և բարձրացավ սոսի ծառի վրա՝ տեսնելու նրան. քանի որ այնտեղ նա պետք է անցնի: Երբ Յիսուս այդ տեղը հասաւ, նայեցաւ ու ըսաւ անոր. որովհետև ես այսօր պետք է կանգ առնեմ քո տանը: Եվ նա արագ իջավ և ուրախությամբ ընդունեց նրան։ Երբ այս տեսան, բոլորը տրտնջացին ու ասացին. «Մեղաւորի տուն է եկել»։ Բայց Զաքեոսը մոտեցավ և ասաց Տիրոջը. «Ահա, Տե՛ր, իմ ունեցածի կեսը տալիս եմ աղքատներին, և եթե որևէ մեկին խաբել եմ, չորս անգամ կվերադարձնեմ»։ Բայց Յիսուս ըսաւ անոր. Որովհետև մարդու Որդին եկավ փնտրելու և փրկելու կորածը» (Ղուկաս 19,1-10):


«Նա ասաց նրանց. «Այսպես գրված է, որ Քրիստոսը պիտի չարչարվի և երրորդ օրը հարություն առնի մեռելներից. և նրա անունով ապաշխարություն և մեղքերի թողություն պետք է քարոզվի բոլոր ազգերի մեջ» (Ղուկաս 2:4,46-47):


«Պետրոսն ասաց նրանց. «Ապաշխարեցե՛ք և ձեզանից յուրաքանչյուրը մկրտվի Հիսուս Քրիստոսի անունով՝ ձեր մեղքերի թողության համար, և դուք կստանաք Սուրբ Հոգու պարգևը» (Գործեր. 2,38).


«Ճիշտ է, որ Աստված անտեսել է տգիտության ժամանակը. բայց հիմա նա պատվիրում է մարդկանց, որ բոլորն ամեն տեղ ապաշխարեն» (Գործք 17,30).


«Թե՞ արհամարհում եք նրա բարության, համբերության և երկայնամտության հարստությունը։ Չգիտե՞ք, որ Աստծո բարությունը ձեզ ապաշխարության է տանում»։ (Հռոմեացիներ 2,4).


«Ուրեմն հավատքը գալիս է լսելուց, բայց լսելը՝ Քրիստոսի խոսքով» (Հռոմ 10,17).


«Եվ ձեզ մի՛ համապատասխանեք այս աշխարհին, այլ փոխեք ինքներդ ձեզ՝ նորոգելով ձեր միտքը, որպեսզի քննեք, թե որն է Աստծո կամքը, որը բարի է, ընդունելի և կատարյալ» (Հռոմեացիս 1):2,2).


«Ուրեմն հիմա ես ուրախանում եմ ոչ թե նրա համար, որ տրտմել եք, այլ որ վշտացել եք ապաշխարելու համար։ Որովհետև Աստծո կամքի համաձայն տրտմեցիք, այնպես որ մեզանից ոչ մի վնաս չտաք» (2. Կորնթացիս 7,9).


«Որովհետև նրանք իրենք են հայտարարում մեր մասին, թե ինչ մուտք ենք գտել ձեր մեջ, և ինչպես եք դուք դիմել Աստծուն՝ հեռու կուռքերից՝ ծառայելու կենդանի և ճշմարիտ Աստծուն» (Մատթ.1. Թեսաղոնիկեցիներ 1,9).


«Որովհետև դուք նման էիք մոլորված ոչխարների. բայց դուք այժմ վերադարձել եք ձեր հոգիների հովիվին և եպիսկոպոսին» (1. Պետրոս 2,25).


«Բայց եթե մենք խոստովանենք մեր մեղքերը, նա հավատարիմ և արդար է, որ ների մեզ մեր մեղքերը և մաքրի մեզ ամեն անիրավությունից» (1. John 1,9).