Աստված սիրում է բոլոր մարդկանց

398 Աստված սիրում է բոլոր մարդկանցՖրիդրիխ Նիցշեն (1844-1900) հայտնի դարձավ որպես «վերջնական աթեիստ» քրիստոնեական հավատքի հանդեպ իր նվաստացուցիչ քննադատության համար: Նա պնդում էր, որ քրիստոնեական սուրբ գրությունը, հատկապես սիրո վրա շեշտադրման պատճառով, անկման, կոռուպցիայի և վրեժի հետևանք է։ Աստծո գոյությունը թեկուզ հեռու հնարավոր համարելու փոխարեն, նա իր հայտնի «Աստված մեռած է» ասացվածքով հայտարարեց, որ Աստծո մեծ գաղափարը մահացել է: Նա մտադիր էր ավանդական քրիստոնեական հավատքը (որը նա անվանում էր հին մեռած հավատք) արմատապես նորով փոխարինել։ Նա պնդում էր, որ «հին աստվածը մեռել է» լուրերով, փիլիսոփաներն ու իր պես ազատ մտածողները կպայծառանան նոր սկզբի համար: Նիցշեի համար «կենսուրախ գիտության» հասարակության մեջ նոր արշալույս կար, որտեղ մարդը զերծ էր ռեպրեսիվ համոզմունքից, որը խլում է մարդկանց ուրախությունը նեղ սահմաններով:

Ինչպե՞ս ենք մենք կանգնած աթեիստների հետ:

Նիցշեի փիլիսոփայությունը շատ մարդկանց դրդեց ընդունելու աթեիզմը: Նույնիսկ քրիստոնյաների մեջ կան ոմանք, ովքեր ողջունում են նրա ուսմունքները՝ հավատալով, որ դրանք դատապարտում են քրիստոնեության այն ձևը, որը ձևացնում է, որ Աստված մեռած է: Նրանց պակասում է այն, որ Նիցշեն ցանկացած աստծո գաղափարն անհեթեթ էր համարում, իսկ ցանկացած համոզմունք՝ հիմար և վիրավորական: Նրա փիլիսոփայությունը հակասում է աստվածաշնչյան քրիստոնեությանը, ինչը չի նշանակում, որ մենք ցանկանում ենք մեզ վեր դասել նրանից կամ այլ աթեիստներից: Մեր կոչումն այն է, որ մենք ցանկանում ենք օգնել մարդկանց (ներառյալ աթեիստներին) հասկանալ, որ Աստված նույնպես իրենց կողքին է: Մենք իրականացնում ենք այդ կոչումը` օրինակ ծառայելով մեր շրջապատի մարդկանց կյանքի ձևով, որը բնութագրվում է Աստծո հետ ուրախ փոխհարաբերություններով, կամ ինչպես ասում ենք վեհարանում` ապրելով և բարի լուրը կիսելով:

398 աստված մեռած է ՆիցշեԴուք հավանաբար տեսել եք մի կպչուն (ինչպես աջ կողմում), որը ծաղրում է Նիցշեին: Այն, ինչ դա հաշվի չի առնում, այն է, որ խելքը կորցնելուց մեկ տարի առաջ Նիցշեն գրել է մի քանի բանաստեղծություններ, որոնք ցույց են տալիս, որ նա փոխել է իր տեսակետը Աստծո մասին: Ահա դրանցից մեկը.

 

Ո՛չ: Վերադարձեք ձեր բոլոր տանջանքներով:
Բոլոր միայնակ մարդկանցից վերջինը: Օ come վերադառնանք:
Իմ բոլոր արցունքները հոսում են դեպի ձեզ:
Եվ իմ վերջին սրտի բոցը  Այն փայլում է ձեզ համար:
Օ come, վերադարձիր իմ անհայտ աստվածը: Իմ ցավը: Իմ վերջին բախտը:
Աստծու և քրիստոնեական կյանքի վերաբերյալ թյուրիմացությունները

Թվում է, թե վերջ չունի Աստծո խեղաթյուրումը, որը շարունակում է վառել աթեիզմի բոցը: Աստված սխալ է ներկայացվում որպես վրիժառու, հեղինակավոր և պատժող, այլ ոչ թե սիրո, ողորմության և արդարության Աստված: Քրիստոսով հայտնված Աստվածը, ով հրավիրում է մեզ ընդունելու Իր հանդեպ հավատքի կյանք և հեռանալու կյանքի ուղուց, որը տանում է դեպի մահ: Դատապարտության և կեղեքման կյանքով ապրելու փոխարեն քրիստոնեական կյանքը ուրախալի մասնակցություն է Հիսուսի շարունակական ծառայությանը, ով Աստվածաշնչում գրված է որպես ոչ թե աշխարհը դատելու, այլ այն փրկելու համար (Հովհ. 3,16-17): Աստծուն և քրիստոնեական կյանքը ճիշտ հասկանալու համար կարևոր է ճանաչել Աստծո դատողությունների և դատապարտումների միջև եղած տարբերությունը: Աստված մեզ չի դատում, որովհետև նա մեր դեմ է, այլ որովհետև նա մեր կողմն է: Իր դատողությունների միջոցով նա մատնանշում է ուղիներ, որոնք տանում են դեպի հավերժական մահ, ուղիներ, որոնք մեզ շեղում են նրա հետ ընկերակցությունից, որով նրա շնորհով մենք ստանում ենք բարգավաճում և օրհնություններ: Քանի որ Աստված սեր է, Նրա դատաստանն ուղղված է այն ամենի դեմ, ինչը կանգնած է մեր՝ Նրա սիրելիների դեմ: Թեև մարդկային դատաստանը հաճախ ընկալվում է որպես դատապարտում, Աստծո դատաստանը ցույց է տալիս մեզ, թե ինչն է տանում դեպի կյանք և ինչը հանգեցնում է մահվան: Նրա դատողություններն օգնում են մեզ խուսափել մեղքի կամ չարի պատճառով դատապարտվելուց: Աստված իր Որդուն ուղարկեց աշխարհ՝ հաղթելու մեղքի զորությանը և փրկելու մեզ դրա ստրկությունից և դրա վերջնական հետևանքից՝ հավերժական մահից: Եռամիասնական Աստված ցանկանում է, որ մենք ճանաչենք միակ ճշմարիտ ազատությունը՝ Հիսուս Քրիստոսին, կենդանի ճշմարտությունը, որը մեզ ազատում է: Հակառակ Նիցշեի սխալ պատկերացումների, քրիստոնեական կյանքը հաշվեհարդարի ճնշման տակ չէ։ Փոխարենը, դա ուրախ կյանք է Քրիստոսի մեջ և Սուրբ Հոգու միջոցով: Այն ներառում է մեր մասնակցությունը Հիսուսի արածին: Անձամբ ինձ դուր է գալիս այն բացատրությունը, որ ոմանք բերում են սպորտի աշխարհից. քրիստոնեությունը հանդիսատեսի սպորտ չէ: Ցավոք սրտի, նույնիսկ դա սխալ է ընկալվում որոշ մարդկանց կողմից և ստիպել է նրանց ճնշում գործադրել ուրիշների վրա, որպեսզի ինչ-որ բան անեն իրենց փրկության համար: Մեծ տարբերություն կա փրկության համար բարի գործեր անելու (որը շեշտը դնում է մեզ վրա) և Հիսուսի գործերին մեր մասնակցության միջև, որը մեր փրկությունն է (որը շեշտը դնում է նրա վրա):

Քրիստոնյա աթեիստներ:

Հնարավոր է, որ նախկինում լսել եք «Քրիստոնյա աթեիստ» արտահայտությունը: Այն օգտագործվում է այն մարդկանց համար, ովքեր պնդում են, թե հավատում են Աստծուն, բայց քիչ բան գիտեն նրա մասին և ապրում են այնպես, կարծես նա գոյություն չունի: Անկեղծ հավատացյալը կարող է դառնալ քրիստոնյա աթեիստ՝ դադարելով լինել Հիսուսի նվիրված հետևորդ: Մարդը կարող է այնքան ընկղմվել գործունեության մեջ (նույնիսկ քրիստոնեական պիտակով), որ դառնա Հիսուսի կես դրույքով հետևորդ՝ ավելի շատ կենտրոնանալով գործունեության վրա, քան Քրիստոսը: Հետո կան նրանք, ովքեր հավատում են, որ Աստված սիրում է իրենց և որ հարաբերություններ ունեն նրա հետ, բայց կարիք չեն տեսնում մասնակցել եկեղեցու կյանքին: Այս տեսակետը ունենալով՝ նրանք (գուցե անգիտակցաբար) մերժում են իրենց պատկանելությունը և ակտիվ անդամակցությունը Քրիստոսի մարմնին: Թեև նրանք երբեմն վստահում են Աստծո առաջնորդությանը, նրանք չեն ցանկանում, որ Նա լիովին վերահսկի իրենց կյանքը: Նրանք ցանկանում են, որ Աստված լինի իրենց երկրորդ օդաչուն: Ոմանք նախընտրում են, որ Աստված լինի իրենց բորտուղեկցորդուհին՝ երբեմն ինչ-որ բան բերելով։ Աստված մեր օդաչուն է. նա մեզ տալիս է այն ուղղությունը, որը մեզ տանում է դեպի իրական կյանք: Իրոք, նա է ճանապարհը, ճշմարտությունը և կյանքը:

Մասնակցեք Աստծո հետ Եկեղեցու համայնքում

Աստված կանչում է հավատացյալներին իր հետ փառքի տանելու բազմաթիվ որդիների և դուստրերի (Եբր. 2,10) Նա հրավիրում է մեզ մասնակցելու իր առաքելությանը դեպի աշխարհ՝ ապրելով և կիսվելով ավետարանով: Մենք դա անում ենք միասին՝ որպես Քրիստոսի մարմնի՝ Եկեղեցու անդամներ («Ծառայությունը թիմային սպորտ է»): Ոչ ոք չունի բոլոր հոգևոր պարգևները, ուստի բոլորն էլ անհրաժեշտ են: Եկեղեցու ընկերակցությամբ մենք տալիս և ստանում ենք միասին, մենք կառուցում և ամրացնում ենք միմյանց: Ինչպես խրատում է մեզ Եբրայեցիների հեղինակը, մենք չենք լքում մեր ժողովները (Եբր. 10,25), բայց միացեք ուրիշների հետ՝ կատարելու այն աշխատանքը, որին Աստված կանչել է մեզ որպես հավատացյալների մարմին:

Վայելեք իրական, հավերժական կյանքը Քրիստոսի հետ

Հիսուսը՝ Աստծո մարմնացած Որդին, զոհաբերեց իր կյանքը, որպեսզի մենք ունենանք «հավիտենական կյանք և լիություն» (Հովհ. 10,9-11): Սա երաշխավորված հարստության կամ լավ առողջության կյանք չէ: Դա միշտ չէ, որ առանց ցավի: Փոխարենը, մենք ապրում ենք՝ իմանալով, որ Աստված սիրում է մեզ, ներել է մեզ և ընդունել որպես իր որդեգրած զավակներին: Ճնշման ու սեղմված կյանքի փոխարեն այն լցված է հույսով, ուրախությամբ և վստահությամբ: Դա մի կյանք է, որտեղ մենք առաջ ենք շարժվում՝ դառնալու այն, ինչ Աստված նախատեսել է մեզ համար՝ որպես Հիսուս Քրիստոսի հետևորդներ Սուրբ Հոգու միջոցով: Աստված, ով դատեց չարը, դատապարտեց այն Քրիստոսի խաչի վրա: Հետևաբար, չարի համար ապագա չկա, և անցյալին տրվել է նոր ուղղություն, որին մենք կարող ենք մասնակցել հավատքով: Աստված թույլ չի տվել, որ ինչ-որ բան պատահի, որը չի կարող հաշտվել: Իրականում, «ամեն արտասուք պիտի սրբվի», քանի որ Աստված Քրիստոսով և Սուրբ Հոգով «ամեն ինչ նոր է դարձնում» (Հայտնություն 2 Կորնթ.1,4-5): Դա իսկապես լավ նորություն է, սիրելի ընկերներ և աշխատակիցներ: Այն ասում է, որ Աստված ոչ մեկից չի հրաժարվում, նույնիսկ եթե դուք հրաժարվեք նրանից: Հովհաննես առաքյալը հայտարարում է, որ «Աստված սեր է» (1 Հովհաննես 4,8) – Սերը նրա բնությունն է: Աստված երբեք չի դադարում սիրել մեզ, որովհետև եթե նա սիրի, դա դեմ կլինի նրա էությանը: Հետևաբար, մենք կարող ենք քաջալերվել՝ իմանալով, որ Աստծո սերը ներառում է բոլոր մարդկանց, անկախ նրանից՝ նրանք ապրել են, թե ապրելու են: Դա վերաբերում է նաև Ֆրիդրիխ Նիցշեին և մնացած բոլոր աթեիստներին։ Մենք կարող ենք հուսալ, որ Աստծո սերը հասավ նաև Նիցշեին, ով իր կյանքի վերջում ապրեց ապաշխարություն և հավատ առ այն, ինչ Աստված մտադիր է տալ բոլոր մարդկանց: Իրոք, «ամեն ոք, ով կանչում է Տիրոջ անունը, կփրկվի» (Հռոմ. 10,13): Որքա՜ն հրաշալի է, որ Աստված երբեք չի դադարում մեզ սիրել:

Ոզեֆ Տկաչ

նախագահ
ՄԻԱԶԳԱՅԻՆ ՀԱՄԱՅՆՔԻ ՄԻUNԱԶԳԱՅԻՆ


որոնվածըԱստված սիրում է բոլոր մարդկանց